Het hart (van het Griekse woord cardia en van het Latijnse cor, "hart") is het centrale orgaan van het cardiovasculaire systeem. Een echte "pomp", het zorgt voor de bloedcirculatie in het lichaam dankzij zijn ritmische samentrekkingen. In nauwe verbinding met het ademhalingssysteem zorgt het voor de oxygenatie van het bloed en de eliminatie van koolstofdioxide (CO2).

Het hart is een hol, gespierd orgaan in de ribbenkast. Gelegen tussen de twee longen aan de achterkant van het borstbeen, heeft het de vorm van een omgekeerde piramide. De bovenkant (of apex) rust op de middenrifspier en wijst naar beneden, naar voren, naar links.

Niet groter dan een gesloten vuist, weegt hij bij volwassenen gemiddeld 250 tot 350 gram bij een lengte van ongeveer 12 cm.

Envelop en muur

Het hart is omgeven door een envelop, het hartzakje. Het bestaat uit twee lagen: de ene is bevestigd aan de hartspier, het myocardium, en de andere bevestigt het hart stabiel aan de longen en het middenrif.

 De wand van het hart is opgebouwd uit drie lagen, van buiten naar binnen:

• het epicardium
• het myocardium, het vormt het grootste deel van de massa van het hart
• het endocardium, dat de holtes bekleedt

Het hart wordt aan de oppervlakte geïrrigeerd door het kransslagadersysteem, dat het voorziet van de zuurstof en voedingsstoffen die nodig zijn voor een goede werking.

Holten van het hart

Het hart is verdeeld in vier kamers: twee atria (of atria) en twee ventrikels. In paren gekoppeld vormen ze het rechterhart en het linkerhart. De atria bevinden zich in het bovenste deel van het hart, het zijn holtes voor het ontvangen van veneus bloed.

In het onderste deel van het hart zijn de ventrikels het startpunt voor de bloedcirculatie. Door samen te trekken, projecteren de ventrikels bloed buiten het hart in verschillende bloedvaten. Dit zijn de echte pompen van het hart. Hun wanden zijn dikker dan die van de boezems en alleen vertegenwoordigen ze bijna de hele massa van het hart.

De atria worden gescheiden door een partitie genaamd Interatriale septum en de ventrikels door de interventriculair septum.

Hartkleppen

In het hart geven vier kleppen het bloed eenrichtingsverkeer. Elk atrium communiceert met de corresponderende ventrikel via een klep: de tricuspidalisklep aan de rechterkant en de mitralisklep aan de linkerkant. De andere twee kleppen bevinden zich tussen de ventrikels en de bijbehorende slagader: aortaklep en longklep. Een soort "klep", ze voorkomen dat het bloed terugstroomt als het tussen twee holtes passeert.

Dubbele pomp

Het hart zorgt, dankzij zijn rol van dubbele zuig- en drukpomp, voor de circulatie van bloed in het lichaam om de weefsels van zuurstof en voedingsstoffen te voorzien. Er zijn twee soorten circulatie: pulmonale circulatie en systemische circulatie.

Pulmonale circulatie

De functie van de longcirculatie of kleine bloedsomloop is om bloed naar de longen te transporteren om gasuitwisseling te verzekeren en het vervolgens terug naar het hart te brengen. De rechterkant van het hart is de pomp voor de longcirculatie.

Het zuurstofarme, CO2-rijke bloed komt het lichaam binnen in het rechter atrium via de bovenste en onderste vena cava-aders. Daarna daalt het af in de rechterkamer, die het uitwerpt in de twee longslagaders (longstam). Ze vervoeren bloed naar de longen waar het CO2 afvoert en zuurstof opneemt. Het wordt dan omgeleid naar het hart, in het linker atrium, via de longaderen.

Systemische circulatie

De systemische circulatie zorgt voor de algemene verdeling van het bloed naar de weefsels door het hele lichaam en de terugkeer naar het hart. Hier is het het linkerhart dat als pomp werkt.

Het opnieuw geoxygeneerde bloed komt aan in het linker atrium en gaat vervolgens naar de linker hartkamer, die het door samentrekking in de aorta-slagader uitwerpt. Van daaruit wordt het gedistribueerd naar de verschillende organen en weefsels van het lichaam. Het wordt vervolgens door het veneuze netwerk teruggebracht naar het juiste hart.

Hartslag en spontane samentrekking

De circulatie wordt verzorgd door het kloppen van het hart. Elke slag komt overeen met een samentrekking van de hartspier, het myocardium, dat bestaat uit grote delen van spiercellen. Zoals alle spieren trekt het samen onder invloed van opeenvolgende elektrische impulsen. Maar het hart heeft de bijzonderheid om op een spontane, ritmische en onafhankelijke manier samen te trekken dankzij een interne elektrische activiteit.

Het gemiddelde hart klopt 3 miljard keer in een leven van 75 jaar.

Hart- en vaatziekten zijn de belangrijkste doodsoorzaak in de wereld. In 2012 werd het aantal sterfgevallen geschat op 17,5 miljoen, of 31% van de totale wereldwijde sterfte (4).

Beroerte (beroerte)

Komt overeen met de obstructie of breuk van een bloedvat in de hersenen (5).

Myocardinfarct (of hartaanval)

Een hartaanval is de gedeeltelijke vernietiging van de hartspier. Het hart kan dan zijn pompfunctie niet meer spelen en stopt met kloppen (6).

Angina pectoris (of angina)

Wordt gekenmerkt door drukkende pijn die kan worden gelokaliseerd in de borst, linkerarm en kaak.

Hartfalen

Het hart is niet langer in staat voldoende te pompen om voor voldoende bloedstroom te zorgen om aan alle behoeften van het lichaam te voldoen.

Hartritmestoornissen (of hartritmestoornissen)

De hartslag is onregelmatig, te langzaam of te snel, zonder dat deze ritmeveranderingen te maken hebben met een zogenaamde “fysiologische” oorzaak (bijvoorbeeld lichamelijke inspanning (7)).

Valvulopathieën 

Aantasting van de functie van de hartkleppen door verschillende ziekten die de functie van het hart kunnen veranderen (8).

Hartafwijkingen

Aangeboren afwijkingen van het hart, aanwezig bij de geboorte.

Cardiomyopathieën 

Ziekten die leiden tot disfunctie van de hartspier, myocardium. Verminderd vermogen om bloed te pompen en uit te stoten in de bloedsomloop.

pericarditis

Ontsteking van het hartzakje als gevolg van infecties: viraal, bacterieel of parasitair. Ontsteking kan ook optreden na meer of minder ernstig trauma.

Veneuze trombose (of flebitis)

Vorming van stolsels in de diepe aderen van het been. Risico op stolsels in de inferieure vena cava en vervolgens in de longslagaders wanneer het bloed terugkeert naar het hart.

longembolie

Migratie van stolsels in de longslagaders waar ze vast komen te zitten.

Risicofactoren

Roken, slechte voeding, obesitas, lichamelijke inactiviteit en overmatig alcoholgebruik, hoge bloeddruk, diabetes en hyperlipidemie verhogen het risico op hartaanvallen en beroertes.

het voorkomen

WHO (4) beveelt ten minste 30 minuten lichaamsbeweging per dag aan. Het eten van vijf groenten en fruit per dag en het beperken van de zoutinname helpt ook om hart of beroerte te voorkomen.

Ontstekingsremmende medicijnen (NSAID's) en cardiovasculaire risico's

Studies (9-11) hebben aangetoond dat langdurige, hoge doses NSAID's (Advil, Ibopreen, Voltarene, enz.) mensen blootstelden aan cardiovasculaire risico's.

Mediator en klepziekte

Het wordt voornamelijk voorgeschreven voor de behandeling van hypertriglyceridemie (gehalte van bepaalde vetten in het bloed) of hyperglykemie (te hoog suikergehalte), het is ook voorgeschreven aan diabetici met overgewicht. De "eetlustremmende" eigenschap heeft ertoe geleid dat het buiten deze indicaties op grote schaal wordt geconsumeerd om mensen zonder diabetes te helpen gewicht te verliezen. Het werd toen in verband gebracht met hartklepaandoeningen en een zeldzame cardiovasculaire aandoening die pulmonale arteriële hypertensie (PAH) wordt genoemd (12).

Medisch EXAMEN

Uw arts zal eerst een basisonderzoek uitvoeren: de bloeddruk aflezen, het hart horen kloppen, de pols opnemen, de ademhaling beoordelen, de buik onderzoeken (13), enz.

Doppler-echografie

Een medische beeldvormingstechniek die de stroom- en irrigatiecondities van het hart en de bloedvaten onderzoekt om te controleren op verstopping van slagaders of de conditie van kleppen.

Coronografie

Medische beeldvormingstechniek die visualisatie van de kransslagaders mogelijk maakt.

Echografie van het hart (of echocardiografie)

Medische beeldvormingstechniek die de visualisatie van de interne structuren van het hart (holten en kleppen) mogelijk maakt.

ECG in rust of tijdens inspanning

Een test die de elektrische activiteit van het hart registreert om afwijkingen op te sporen.

Hartscintigrafie

Beeldvormend onderzoek waarmee de kwaliteit van de irrigatie van het hart door de kransslagaders kan worden waargenomen.

Angioscanner

Onderzoek waarmee u de bloedvaten kunt verkennen om bijvoorbeeld een longembolie op te sporen.

Bypass operatie

Chirurgie die wordt uitgevoerd wanneer de kransslagaders zijn geblokkeerd om de bloedsomloop te herstellen.

Medische analyse

Lipidenprofiel:

• Bepaling van triglyceriden: te hoog in het bloed, ze kunnen bijdragen aan de verstopping van de slagaders.
• Bepaling van cholesterol: LDL-cholesterol, beschreven als "slechte" cholesterol, wordt in verband gebracht met een verhoogd cardiovasculair risico wanneer het in een te grote hoeveelheid in het bloed aanwezig is.
• Bepaling van fibrinogeen : het is nuttig voor het controleren van het effect van een behandeling genaamd ” fibrinolytische“, Bedoeld om een ​​bloedstolsel op te lossen in geval van trombose.

Het hart is het meest symbolische orgaan van het menselijk lichaam. Tijdens de Oudheid werd het gezien als het centrum van intelligentie. Vervolgens werd het in veel culturen gezien als de zetel van emoties en gevoelens, misschien omdat het hart op een emotie reageert en deze ook veroorzaakt. Het was in de Middeleeuwen dat de symbolische vorm van het hart verscheen. Wereldwijd begrepen, weerspiegelt het passie en liefde.