Glycerol heeft een ongeëvenaarde hydraterende kracht, waardoor het op de voorgrond staat in de cosmetologie. Maar het heeft veel andere bevoegdheden die het zeer wijdverbreide gebruik ervan op andere gebieden verklaren.

Glycerol wordt vaak gebruikt als vochtinbrengende crème, oplosmiddel en smeermiddel. Een vochtinbrengende crème heeft de eigenschap water te fixeren, dat wil zeggen hydrateren. Een oplosmiddel heeft de kracht om stoffen op te lossen. Een glijmiddel wordt gebruikt om wrijving te verminderen: hier maakt de stroperige consistentie van glycerol de huid glad, smeert deze.

Glycerol heeft een matige zoete smaak (ongeveer 60% van die van sucrose) en is beter oplosbaar dan sorbitol, dat minder smaakt en het soms vervangt.

Het wordt gebruikt in tandpasta's, mondspoelingen, vochtinbrengende crèmes, haarproducten en zepen. Het is ook een bestanddeel van glycerinezepen, in het bijzonder Marseillezepen.

Glycerine heeft in het kort veel eigenschappen:

• Het geeft gladheid aan veel producten;
• Het heeft een sterk hydraterend vermogen dankzij het vermogen om meerdere keren zijn gewicht in water vast te houden. Zo vormt het een barrière op de opperhuid, beperkt het vochtverlies en herstelt het de activiteit van lipiden die een essentiële rol spelen bij het herstel van de huid;
• Het heeft verzachtende eigenschappen. De term verzachtend middel in de geneeskunde betekent: wat de weefsels ontspant (van het Latijnse mollire, verzachten). Figuurlijk, verzachtend, zacht. Dat wil zeggen, het verzacht de huid en het haar terwijl het een goed niveau van hydratatie behoudt;
• De occlusieve functie zorgt ervoor dat de huid wordt beschermd tegen externe agressies zoals wind en vervuiling;
• In de praktijk wordt het één of twee keer per dag in een dunne laag aangebracht.

Het beste bewijs van zijn hydraterende kracht is het gebruik in de dermatologie om chronische invaliderende laesies of accidentele laesies te verlichten of zelfs te genezen.

• Via de huid, in combinatie met paraffine en vaseline, wordt glycerol gebruikt bij de behandeling van brandwonden, atopische dermatitis, ichthyosis, psoriasis, droge huid;
• Via de huid, in combinatie met talk en zink, wordt glycerol gebruikt bij de behandeling van irritatieve dermatitis en luieruitslag, met name bij zuigelingen.

Glycerol of glycerine is dus een kleurloze, geurloze, stroperige vloeistof met een zoete smaak. Het molecuul heeft 3 hydroxylgroepen die overeenkomen met 3 alcoholfuncties die verantwoordelijk zijn voor de oplosbaarheid in water en de hygroscopische aard ervan.

Een hygroscopische stof is een stof die de neiging heeft om vocht vast te houden door absorptie of adsorptie. Bovendien wordt glycerol slecht opgeslagen en verdunt het door vocht uit de lucht op te nemen.

De producten die op de markt te vinden zijn, bevatten ofwel pure glycerol of mengsels op basis van glycerol. Bijzonder interessant is de combinatie van glycerol + vaseline + paraffine. Een huidbeschermend effect is ook aangetoond door ex vivo testen uitgevoerd op gedelipideerde weefselimplantaten, dat wil zeggen zonder lipiden (zonder vet).

Deze tests toonden een snelle herstructurering van de lipidenbarrière aan, waarbij de verzachtende werking van de combinatie glycerol/vaseline/paraffine werd aangetoond. Deze eigenschappen, aangetoond in farmaco-klinische studies op gevalideerde modellen, bevorderen het herstel van de watertoestand en de barrièrefunctie van de huid, wat waarschijnlijk de verschijnselen van irritatie, jeuk en krabben zal verminderen. Let op: deze combinatie mag niet worden gebruikt op een geïnfecteerde huid, noch als occlusief verband, dat wil zeggen een gesloten verband.

We vinden het woord glycerol in triglyceriden, vaak gemeten in het bloed als we om een ​​balans vragen, zelfs basaal. Het staat namelijk centraal in de samenstelling van alle lipiden (vetten) in het lichaam. Het is een energiebron: zodra het lichaam energie nodig heeft, haalt het glycerol uit de vetreserves en geeft het door aan het bloed.

Er zijn drie bronnen voor de productie van glycerol:

• Verzeping: als soda aan een olie of dierlijk of plantaardig vet wordt toegevoegd, worden zeep en glycerol verkregen. Glycerol is daarom een ​​bijproduct van het maken van zeep;
• De alcoholische gisting van druivenmost tijdens de wijnproductie;
• De omestering van plantaardige oliën, wat kortom resulteert in biodiesel (brandstof). Nogmaals, glycerol is een bijproduct van deze bewerking.

We hebben al gezien dat glycerol een rol speelt in de samenstelling van veel dermatologische farmaceutische producten. Maar het wordt ook gevonden in medicijnen (zoetkracht van siropen), zetpillen, zepen, tandpasta's. Het is een prettige vervanger van sorbitol (omdat het lekkerder smaakt). Het heeft een laxerend vermogen als het in voldoende hoeveelheden wordt geabsorbeerd en is zwak diuretisch.

En natuurlijk is het aanwezig in voedsel: het is het additief E422 dat bepaalde voedingsmiddelen stabiliseert, verzacht en verdikt. Als we eraan toevoegen dat we het thuis kunnen maken en dat het ook voor huishoudelijk gebruik is, zijn we niet ver verwijderd van een wondermiddel.