Het is onmogelijk om de Duitse herder op het eerste gezicht niet te herkennen met zijn krachtige en gespierde lichaam van gemiddelde lengte, zwarte snuit, rechtopstaande oren en pluimstaart.

Poil : kort en zwart, bruin en fawn van kleur.

Maat (schofthoogte): 60-65 cm voor reuen en 55-60 cm voor teven.

Gewicht : 30-40 kg voor mannen en 22-32 kg voor vrouwen.

Classificatie FCI : Nr 166.

Het methodisch fokken van de Duitse herder begon in 1899 met de oprichting van de Duitse Herdershondenvereniging (Vereniging voor Duitse Herders), onder leiding van Max Emil Frédéric von Stephanitz, beschouwd als de "vader" van het Duitse herdersras. Het ras zoals we het nu kennen is het resultaat van kruisingen tussen verschillende rassen van herdershonden die voorkomen in de regio's Württemberg en Beieren, in Zuid-Duitsland. Het doel van het bedrijf is om een ​​werkhond te creëren die in staat is de meest veeleisende taken uit te voeren. De eerste Duitse herders arriveerden in 1910 in Frankrijk en bouwden al snel een solide reputatie voor zichzelf op, wat ook voortkomt uit het feit dat deze hond, toen de herder van de Elzas genoemd, werd beschouwd als een Frans ras dat tijdens de oorlog van 1870 door Duitsland was gestolen.

De Duitse herder is een van de meest geliefde rassen ter wereld vanwege zijn gedragskenmerken, waaronder een hoge intelligentie en leervermogen, evenals niet-aflatende moed en wilskracht. Het is ook een waakhond bij uitstek, begiftigd met een karakter dat tegelijkertijd autoritair, trouw en beschermend is. Zijn hersencapaciteiten en zijn karakter maken hem tot een van de favoriete honden van leger en politie. Een garantie van hoge kwaliteit.

Om de overvloedige literatuur te zien die handelt over de ziekten van de Duitse herder, zou je kunnen denken dat deze hond bijzonder zwak en gevoelig is. In werkelijkheid is dit simpelweg omdat hij de meest populaire hond is, maar ook degene die het meest is bestudeerd. Hier zijn enkele aandoeningen waarvoor het bijzonder vatbaar is:

Degeneratieve myelopathie: het is een genetische ziekte die progressieve verlamming veroorzaakt die begint in de achterhand van het dier, voordat het de rest van zijn lichaam bereikt. Zonder euthanasie sterft de hond meestal aan een hartstilstand omdat er geen genezende behandeling is. Er is echter een relatief goedkope DNA-test beschikbaar. Een onderzoek door onderzoekers van de Universiteit van Missouri toonde aan dat: bijna een derde van de 7 geteste Duitse herders droeg de mutatie die verantwoordelijk is voor de ziekte.

Anale fistels: Een aandoening van het immuunsysteem die vrij vaak voorkomt bij Duitse herders, leidt tot de vorming van fistels in het anale gebied. Ze worden behandeld met anti-infectieuze medicijnen, immunomodulerende therapie of zelfs een operatie wanneer eerdere behandelingen hebben gefaald.

Epilepsie: deze erfelijke aandoening van het zenuwstelsel wordt gekenmerkt door het herhaaldelijk optreden van aanvallen.

Hemangiosarcome: de Duitse herder wordt beschouwd als de hond die het meest vatbaar is voor hemangiosarcoom, een zeer agressieve kankergezwel die zich kan ontwikkelen in organen zoals het hart, de lever, de milt, de huid, botten, nieren, enz. (1)

Osteosarcome: deze bottumor veroorzaakt verslechtering van de algemene conditie en kreupelheid. Het wordt gedetecteerd met een biopsie in combinatie met histologische analyse. Toediening van ontstekingsremmende medicijnen zal verlichting bieden aan het getroffen dier, maar amputatie is noodzakelijk, soms in combinatie met chemotherapie.

De Duitse herder heeft een natuurlijke drang om te leren en te dienen. Het is daarom noodzakelijk om hem dagelijks aan lichaamsbeweging te doen en hem te stimuleren door oefeningen of uit te voeren taken. Het is een hond van actie die eenzaamheid en passiviteit zeer slecht ondersteunt. Vanwege hun van nature dominante temperament heeft de Duitse herder al op jonge leeftijd een strikte training nodig. Zijn baasje moet standvastig en consequent zijn in de regels die aan de pup worden opgelegd. Hij is beschermend voor het hele gezin, maar kan jaloers zijn en heeft niet altijd zijn kracht onder controle, dus het is het beste om waakzaam te zijn over zijn relatie met jonge kinderen.