Vier bewezen manieren om het niet op kinderen af ​​te reageren

"De enige manier om tot mijn kind door te dringen, is door tegen hem te schreeuwen", zeggen veel ouders wanhopig. Gezinstherapeut Jeffrey Bernstein is ervan overtuigd dat deze uitspraak verre van waar is. Hij haalt een casus uit zijn praktijk aan en vertelt over Maria, die als oudercoach bij hem om advies kwam.

"Terwijl we tijdens ons eerste telefoongesprek snikte, sprak ze over de effecten van haar geschreeuw op de kinderen die ochtend." Maria beschreef een scène waarin haar tienjarige zoon op de grond lag en haar dochter in shocktoestand op een stoel voor haar zat. De oorverdovende stilte bracht haar moeder weer bij zinnen en ze realiseerde zich hoe afschuwelijk ze zich had gedragen. De stilte werd al snel verbroken door zijn zoon, die een boek tegen de muur gooide en de kamer uit rende.

Zoals veel ouders was de 'rode vlag' voor Mary de aanhoudende onwil van haar zoon om huishoudelijk werk te doen. Ze werd gekweld door de gedachte: "Hij neemt gewoon niets op zich en hangt alles aan mij!" Maria ging verder met te zeggen dat haar zoon Mark, een derdeklasser met Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD), zijn huiswerk vaak niet maakt. En het gebeurde ook dat hij na het pijnlijke drama dat gepaard ging met hun gezamenlijke werk aan het "huiswerk", gewoon vergat het aan de leraar te overhandigen.

“Ik haat het om Mark te moeten managen. Ik stortte gewoon in en schreeuwde om hem eindelijk te dwingen zijn gedrag te veranderen, 'gaf Maria toe tijdens een sessie met een psychotherapeut. Zoals veel uitgeputte ouders had ze nog maar één mogelijkheid om te communiceren: schreeuwen. Maar gelukkig vond ze uiteindelijk alternatieve manieren om met een stout kind te communiceren.

«Het kind moet mij respecteren!»

Soms reageren ouders overdreven op het gedrag van een kind als ze denken dat het kind niet respectvol is. En toch, volgens Jeffrey Bernstein, zijn moeders en vaders van opstandige kinderen vaak te gretig om een ​​bewijs van dergelijk respect te krijgen.

Hun eisen voeden op hun beurt alleen maar de weerstand van het kind. Stijve ouderlijke stereotypen, benadrukt de therapeut, leiden tot onrealistische verwachtingen en buitensporige emotionele reacties. "De paradox is dat hoe minder je schreeuwt om respect van je kind, hoe meer hij je uiteindelijk zal respecteren", schrijft Bernstein.

Overschakelen naar kalm, zelfverzekerd en niet-controlerend denken

"Als je niet meer tegen je kind wilt schreeuwen, moet je de manier waarop je je gevoelens en emoties uitdrukt serieus veranderen", adviseert Bernstein zijn cliënten. Uw kind kan in eerste instantie met zijn ogen rollen of zelfs lachen als u de hieronder beschreven alternatieven voor schreeuwen introduceert. Maar wees gerust, het uitblijven van verstoringen zal op de lange termijn zijn vruchten afwerpen.”

In een oogwenk veranderen mensen niet, maar hoe minder je schreeuwt, hoe beter het kind zich zal gedragen. De psychotherapeut concludeerde uit zijn eigen praktijk dat gedragsveranderingen van kinderen binnen 10 dagen te zien zijn. Het belangrijkste is om niet te vergeten dat jij en je kind bondgenoten zijn, geen tegenstanders.

Hoe meer begrip moeders en vaders hebben dat ze in hetzelfde team werken, tegelijkertijd met de kinderen, en niet tegen hen, hoe effectiever de veranderingen zullen zijn. Bernstein raadt ouders aan zichzelf te zien als coaches, emotionele 'coaches' voor kinderen. Zo'n rol brengt de rol van een ouder niet in gevaar - integendeel, de autoriteit wordt alleen maar versterkt.

De Coach-modus helpt volwassenen hun ego te bevrijden van de wrokkige, gefrustreerde of machteloze ouder. Het aannemen van een coachende mentaliteit helpt om kalm te blijven om het kind rationeel te begeleiden en aan te moedigen. En kalm blijven is uiterst belangrijk voor degenen die stoute kinderen opvoeden.

Vier manieren om te stoppen met schreeuwen tegen je kinderen

1. Het meest effectieve onderwijs is je eigen voorbeeld. Daarom is de beste manier om een ​​zoon of dochter discipline bij te brengen het demonstreren van zelfbeheersing, de vaardigheden om hun emoties en gedrag te beheersen. Het is erg belangrijk om te begrijpen hoe zowel het kind als de volwassenen zich voelen. Hoe meer ouders blijk geven van bewustzijn van hun eigen emoties, hoe meer het kind hetzelfde zal doen.
2. U hoeft geen energie te verspillen aan het winnen van een zinloze machtsstrijd. De negatieve emoties van een kind kunnen worden gezien als kansen voor intimiteit en leren. “Ze bedreigen je macht niet. Je doel is om constructieve gesprekken te voeren om problemen op te lossen', zegt Bernstein tegen zijn ouders.
3. Om uw kind te begrijpen, moet u onthouden wat het in het algemeen betekent: een schooljongen zijn, een student. De beste manier om erachter te komen wat er met kinderen aan de hand is, is door ze minder de les te lezen en meer te luisteren.
4. Het is belangrijk om te onthouden over sympathie, empathie. Het zijn deze eigenschappen van ouders die kinderen helpen woorden te vinden om hun eigen emoties aan te duiden en te verklaren. Je kunt ze daarbij ondersteunen met behulp van feedback - met begrip om het kind zijn eigen woorden over ervaringen terug te geven. Hij is bijvoorbeeld van streek en mama zegt: "Ik kan zien dat je erg van streek bent", en helpt je om je sterke emoties te identificeren en erover te praten, in plaats van ze te tonen in slecht gedrag. Ouders moeten opmerkingen als 'Je mag niet teleurgesteld zijn' vermijden, herinnert Bernstein.

Vader of moeder zijn van een stout kind is soms hard werken. Maar voor zowel kinderen als ouders kan communicatie plezieriger en minder dramatisch worden als volwassenen de kracht vinden om de tactiek van het onderwijs te veranderen, luisterend naar het advies van een specialist.

Over de auteur: Jeffrey Bernstein is een gezinspsycholoog en 'oudercoach'.