Een niet-invasieve esthetische behandeling, cryolipolyse gebruikt koude om adipocyten te vernietigen en zo het onderhuidse vet te verminderen. Als het steeds meer volgers krijgt, heeft het vanwege de risico's ook de aandacht getrokken van gezondheidsautoriteiten.

Verscheen aan het einde van de jaren 2000, cryolipolise of coolsculpting, is een niet-invasieve techniek (geen verdoving, geen litteken, geen naald) gericht op het aanvallen, door koude, gelokaliseerde onderhuidse vettige gebieden. .

Volgens de promotors van de techniek is deze gebaseerd op het fenomeen van cryo-adipo-apoptose: door de hypodermis af te koelen, kristalliseren de vetten in de adipocyten (vetopslagcellen). De adipocyten zouden dan een signaal ontvangen voor apoptose (geprogrammeerde celdood) en zouden in de volgende weken worden vernietigd.

De procedure vindt plaats in een esthetisch medicijnkastje of esthetisch centrum en wordt niet gedekt door een zorgverzekering.

De persoon ligt op tafel of zit in de behandelstoel, het te behandelen gebied bloot. De behandelaar plaatst een applicator op de vettige zone die eerst de vetplooi opzuigt, alvorens deze af te koelen tot -10°, gedurende 45 tot 55 minuten.

De nieuwste generatie machines verwarmen de huid alvorens deze af te koelen, dan weer na afkoeling voor de zogenaamde driefasige machines, om een ​​thermische schok te creëren die de resultaten zou verhogen.

De procedure is pijnloos: de patiënt voelt alleen zijn huid gezogen, dan een gevoel van kou.

Cryolipolise is geïndiceerd voor mensen, mannen of vrouwen, niet zwaarlijvig, met plaatselijke vetophopingen (buik, heup, zadeltassen, armen, rug, dubbele kin, knieën).

Er zijn verschillende contra-indicaties:

• de zwangerschap;
• een ontstoken gebied, met dermatitis, een verwonding of een probleem met de bloedsomloop;
• arteritis van de onderste ledematen;
• De ziekte van Raynaud;
• een navelstreng of liesbreuk;
• cryoglobulinemie (een ziekte die wordt gekenmerkt door de abnormale aanwezigheid in het bloed van eiwitten die in de kou kunnen neerslaan);
• koude urticaria.

Volgens de promotors van de techniek zou een eerste deel (gemiddeld 20%) van de vetcellen tijdens de sessie worden aangetast en geëvacueerd door het lymfestelsel. Een ander deel zou zichzelf binnen een paar weken vanzelf vernietigen.

In zijn rapport van december 2016 over de gezondheidsrisico's van apparaten die fysieke middelen gebruiken die bedoeld zijn voor het uitvoeren van handelingen met esthetische doeleinden, meent het Nationaal Agentschap voor Voedsel-, Milieu- en Arbeidsgezondheidsveiligheid (ANSES) echter dat het mechanisme waarop cryolipolise is gebaseerd is nog niet formeel aangetoond.

In beslag genomen door de Nationale Raad van de Orde van Artsen en de gerechtelijke politie, heeft de HAS (Haute Autorité de Santé) op haar beurt getracht de nadelige effecten van cryolipolise in een beoordelingsrapport te inventariseren. Analyse van de wetenschappelijke literatuur heeft het bestaan ​​van verschillende risico's aangetoond, min of meer ernstig:

• relatief frequent, maar mild en kortstondig erytheem, blauwe plekken, pijn, gevoelloosheid of tintelingen;
• blijvende hyperpigmentatie;
• vagaal ongemak;
• liesbreuken;
• weefselbeschadiging door verbranding, bevriezing of paradoxale hyperplasie.

Om deze verschillende redenen concludeert de HAS dat “ de praktijk van handelingen van cryolipolyse een vermoeden van ernstig gevaar voor de menselijke gezondheid inhoudt bij het huidige ontbreken van maatregelen ter bescherming van de menselijke gezondheid, die ten minste enerzijds bestaan ​​in het waarborgen van een uniform niveau van veiligheid en kwaliteit van de gebruikte cryolipolyse-apparaten en aan de andere kant te zorgen voor de kwalificatie en opleiding van de professional die deze techniek toepast .