Een regelmatige glimlach en een harmonieuze kaak zijn nu onderdeel van de dagelijkse beslommeringen. Daarom stappen steeds meer volwassenen in de orthodontie. Een verkeerde uitlijning kan variëren van het functionele gen tot het echte complex. We maken de balans op met Dr. Sabrine Jendoubi, kaakchirurg.

Een beugel is een orthodontisch apparaat dat een verkeerde uitlijning van tanden corrigeert en soms de structuur van de kaak verandert.

Hij kan corrigeren:

• Een overbeet: dit is wanneer de boventanden abnormaal de ondertanden bedekken,
• Infraclosion: dat wil zeggen, de boventanden zijn niet in contact met de lagere, zelfs niet wanneer de mond is gesloten en de patiënt de kaak sluit,
• Een kruisbeet: de boventanden bedekken de ondertanden niet;
• Een tandheelkundige overlap: de tanden overlappen elkaar.

Echter, kaakchirurgie en orthognatische chirurgie is soms een essentiële voorwaarde voor het dragen van het apparaat om een ​​onregelmatigheid te behandelen: dit is met name het geval bij kaakafwijkingen. Voor prognathie (de onderkaak verder gevorderd dan de bovenkaak) is een operatie de enige oplossing. 

Het is niet ongebruikelijk dat een verkeerde uitlijning van de tanden en/of een onbehandeld kaakdefect in de kindertijd hinderlijk wordt op volwassen leeftijd. Dit is de reden waarom orthodontisten merken dat volwassenen (vooral dertigers1) niet langer aarzelen om hun deuren te openen om meer te weten te komen over bestaande apparaten om hun tandheelkundige verkeerde positie te corrigeren. Het hebben van een evenwichtige kaak en regelmatige tanden heeft een aantal voordelen:

• esthetisch: de glimlach is aangenamer;
• spraak en kauwen zijn verbeterd;
• de mondgezondheid is optimaal: in feite zorgt een goede uitlijning voor beter poetsen en tandonderhoud.

“Niet goed uitgelijnde tanden zijn vatbaar voor mondaandoeningen (vanwege de moeilijkheid om te poetsen) zoals parodontitis, abcessen en gaatjes, maar kunnen ook maagproblemen veroorzaken (gekoppeld aan slecht kauwen) en chronische pijn in het lichaam. rug en cervicaal niveau. », legt Sabrine Jendoubi uit, kaakchirurg bij doctocare (Parijs XVII).

Ten slotte is het soms relevant om een ​​overlapdefect te corrigeren voordat een kunstgebit wordt geplaatst. De ontbrekende tanden kunnen inderdaad worden gebruikt als extra ruimte en bevorderen zo de uitlijning van de tanden bij het aanbrengen van het apparaat.

 Er zijn drie soorten tandheelkundige apparaten bij volwassenen:

Vaste beugels 

Dit zijn bevestigingsmiddelen die aan de buitenzijde van de tanden (of ringen) zijn bevestigd: ze zijn dus zichtbaar. Voor meer discretie kunnen ze transparant zijn (keramiek). Als dit de patiënt echter niet van streek maakt, zijn er ook metalen ringen (goud, kobalt, chroom, nikkellegering, enz.) beschikbaar. Een draad verbindt de ringen ertussen (de kleur is variabel, wit heeft de voorkeur als de patiënt het esthetische aspect van een dergelijk apparaat begrijpt). Dit type apparaat is niet verwijderbaar en de proefpersoon zal het daarom permanent (zelfs 's nachts) gedurende de voorgeschreven duur moeten doorstaan. Het apparaat oefent een permanente kracht uit op de tanden om ze uit te lijnen.

Taalkundige orthodontie

Dit vaste en onzichtbare apparaat wordt op de binnenkant van de tanden geplaatst. Ook hier zijn het keramische of metalen ringen die op elke tand zijn bevestigd. De enige nadelen: de patiënt moet mondhygiëne handhaven en strikte voedingsrichtlijnen volgen. Ten slotte kan de patiënt de eerste paar weken ongemak voelen en moeite hebben met spreken en kauwen.

De onzichtbare en verwijderbare goot

Dit is het dragen van een transparante kunststof goot. Het moet minimaal 20 uur per dag worden gedragen. Het wordt alleen tijdens de maaltijden en tijdens het poetsen verwijderd. Het voordeel is dat de bak kan worden verwijderd, wat het kauwen en poetsen vergemakkelijkt. Deze methode is discreet en minimaal invasief. De patiënt wisselt elke twee weken van aligners: “de vorm is iets anders, in de loop van de weken en tussen de aligners. Geleidelijk aan vindt de afstemming plaats”, legt de specialist uit. Aan het einde van de behandeling kan de tandarts een compressiedraad aan de binnenkant van de tanden plaatsen of zelfs een nachtspalk voorschrijven die permanent moet worden gedragen om de nieuwe positie van de tanden te behouden.  

Elke volwassene (persoon die de puberteit heeft doorgemaakt tot de leeftijd van 70 jaar) die de behoefte voelt, kan een beugel raadplegen. Het ongemak kan zowel esthetisch als functioneel zijn (kauwen, spreken, moeite met poetsen, chronische pijn, enz.). “Soms is het de kaakchirurg die de patiënt de aanpassing van dit apparaat voorstelt, wanneer hij dat nodig acht. Hij verwees hem toen door naar een orthodontist. Het is zeer zeldzaam om ouderen een apparaat aan te doen (na 70 jaar)”, legt de deskundige uit. Het gaat om mensen die last hebben van een tandheelkundige overlap, een overbeet, een inflaocclusie of een kruisbeet.

Het is aan te raden om een ​​kaakchirurg te raadplegen die het probleem zelf kan behandelen, mocht het toch gering blijken te zijn. Is het probleem echter ernstiger, dan zal deze je doorverwijzen naar een orthodontist.

De snelste behandelingen (vooral bij aligners) duren minimaal zes maanden. Meestal duurt de spalkbehandeling 9 maanden tot een jaar. “Maar bij vaste apparaten of bij grote gebitsafwijkingen kan de behandeling wel 2 tot 3 jaar duren”, aldus de behandelaar.

De prijzen verschillen afhankelijk van de aard van het apparaat:

Vaste tandheelkundige apparatuur:

• Metalen ringen: 500 tot 750 euro;
• Keramische ringen: 850 tot 1000 euro;
• Harsringen: 1000 tot 1200 euro;

Taalkundige tandheelkundige apparatuur:

• 1000 tot 1500 euro; 

goten

Prijzen variëren tussen 1000 en 3000 euro (gemiddeld 2000 euro per patiënt).

Merk op dat de sociale zekerheid geen orthodontische kosten meer vergoedt na de leeftijd van 16 jaar. Sommige mutualiteiten daarentegen vergoeden een deel van deze zorg (meestal via halfjaarlijkse pakketten tussen 80 en 400 euro).