Amerikaanse Staffordshireterriër

Amerikaanse Staffordshireterriër

Uiterlijke kenmerken

De American Staffordshire Terrier is een enorme, compacte hond. De gemiddelde schofthoogte is 46 tot 48 cm bij mannen en 43 tot 46 cm bij vrouwen. Op zijn grote schedel zijn de oren kort, roze of half rechtopstaand. Zijn vacht is kort, strak, voelt hard aan en glanst. Haar jurk kan eenkleurig, veelkleurig of bont zijn en alle kleuren zijn toegestaan. Zijn schouders en vier ledematen zijn sterk en goed gespierd. Zijn staart is kort.

De American Staffordshire Terrier is door de Fédération Cynologiques Internationale geclassificeerd als een terriër van het stiertype. (1)

Oorsprong en geschiedenis

Bull-and-Terrier-hond of zelfs half-en-half hond (Half half in het Engels), weerspiegelen de oude namen van de American Staffordshire Terrier zijn gemengde oorsprong. In de XNUMXe eeuw werden Bulldog-honden speciaal ontwikkeld voor het stierenvechten en zagen er niet uit als die van vandaag. Foto's uit die tijd tonen vrij lange en slanke honden, getraind op hun voorpoten en soms zelfs met een lange staart. Het lijkt erop dat sommige fokkers toen de moed en vasthoudendheid van deze Bulldogs wilden combineren met de humor en behendigheid van terriërhonden. Het is de kruising van deze twee rassen die de Staffordshire Terrier zal geven.

In de jaren 1870 zou het ras vervolgens worden geïntroduceerd in de Verenigde Staten, waar fokkers een zwaarder type hond zouden ontwikkelen dan zijn Engelse tegenhanger. Dit verschil wordt op 1 januari 1972 officieel erkend. Sindsdien is de American Staffordshire Terrier een apart ras van de Engelse Staffordshire Bull Terrier. (2)

Karakter en gedrag

De American Staffordshire Terrier geniet van menselijk gezelschap en onthult zijn volledige potentieel wanneer hij goed wordt geïntegreerd in de gezinsomgeving of wanneer hij als werkhond wordt gebruikt. Regelmatige lichaamsbeweging en training is echter noodzakelijk. Ze zijn van nature koppig en trainingen kunnen snel moeilijk worden als het programma niet vermakelijk en leuk is voor de hond. Het opleiden van een "staf" vereist daarom vastberadenheid, terwijl je weet hoe je zachtaardig en geduldig moet blijven.

Veel voorkomende pathologieën en ziekten van de American Staffordshire Terrier

De American Staffordshire Terrier is een robuuste en gezonde hond.

Net als bij andere rashonden kan hij echter vatbaar zijn voor erfelijke ziekten. De meest ernstige is cerebellaire abiotrofie. Dit hondenras is ook vatbaar voor het ontwikkelen van heupdysplasie en huidziekten, zoals demodicose of zonnedermatitis van de romp. (3-4)

Cerebellaire abiotrofie

Amerikaanse Satffordshire Terrier cerebellaire abiotrofie, of graanataxie, is degeneratie van de cerebellaire cortex en delen van de hersenen die de olivary-kernen worden genoemd. De ziekte wordt voornamelijk veroorzaakt door de ophoping van een stof genaamd ceroid-lipofuscine in neuronen.

De eerste symptomen verschijnen meestal rond de 18 maanden, maar het begin is zeer variabel en kan tot 9 jaar aanhouden. De belangrijkste tekenen zijn daarom ataxie, dat wil zeggen een gebrek aan coördinatie van vrijwillige bewegingen. Er kunnen ook evenwichtsstoornissen zijn, vallen, bewegingsstoornissen, moeite met het vastpakken van voedsel, enz. Het gedrag van het dier verandert niet.

Leeftijd, ras en klinische symptomen leiden de diagnose, maar het is magnetische resonantie beeldvorming (MRI) die de afname van het cerebellum kan visualiseren en bevestigen.

Deze ziekte is onomkeerbaar en er is geen genezing. Het dier wordt over het algemeen kort na de eerste manifestaties geëuthanaseerd. (3-4)

Coxofemorale dysplasie

Coxofemorale dysplasie is een erfelijke ziekte van het heupgewricht. Het misvormde gewricht zit los en het pootbeen van de hond beweegt abnormaal naar binnen, wat pijnlijke slijtage, tranen, ontsteking en artrose veroorzaakt.

Diagnose en beoordeling van het stadium van dysplasie wordt voornamelijk gedaan door röntgenfoto's.

De progressieve ontwikkeling van de ziekte met de leeftijd bemoeilijkt de detectie en het beheer ervan. De eerstelijnsbehandeling is vaak ontstekingsremmende medicijnen of corticosteroïden om te helpen bij artrose. In de meest ernstige gevallen kunnen chirurgische ingrepen of zelfs het plaatsen van een heupprothese worden overwogen. Een goede medicatiebeheersing kan voldoende zijn om het leefcomfort van de hond te verbeteren. (3-4)

Demodicose

Demodicose is een parasitose die wordt veroorzaakt door de aanwezigheid van een groot aantal mijten van het geslacht demodex in de huid, vooral in de haarzakjes en talgklieren. De meest voorkomende is demodex kanis. Deze spinachtigen zijn van nature aanwezig bij honden, maar het is hun abnormale en ongecontroleerde vermenigvuldiging bij gepredisponeerde soorten die haarverlies (alopecia) en mogelijk erytheem en schilfering veroorzaakt. Jeuk en secundaire bacteriële infecties kunnen ook voorkomen.

De diagnose wordt gesteld door de detectie van mijten in de alopecische gebieden. De huidanalyse wordt gedaan door de huid te schrapen of door een biopsie.

De behandeling gebeurt eenvoudig door het gebruik van anti-mijtproducten en eventueel door het toedienen van antibiotica in geval van secundaire infecties. (3-4)

Zonne-stam dermatitis

Solar trunk dermatitis is een huidziekte die wordt veroorzaakt door blootstelling aan ultraviolette (UV) stralen van de zon. Het komt vooral voor bij witharige rassen.

Na blootstelling aan UV krijgt de huid van de buik en de romp het uiterlijk van zonnebrand. Het is rood en schilferend. Bij verhoogde blootstelling aan de zon kunnen laesies zich uitbreiden tot plaques, of zelfs knapperig worden of zweren.

De beste behandeling is om blootstelling aan de zon te beperken en UV-crème kan worden gebruikt om uit te gaan. Behandelingen met vitamine A en ontstekingsremmende medicijnen zoals acitretine kunnen ook helpen de schade te verminderen.

Bij aangetaste honden is het risico op het ontwikkelen van huidkanker verhoogd. (5)

Zie de pathologieën die alle hondenrassen gemeen hebben.

 

Leefomstandigheden en advies

De American Staffordshire Terrier is vooral dol op het kauwen op verschillende voorwerpen en het graven in de grond. Het kan interessant zijn om te anticiperen op zijn dwangmatige kauwen door speelgoed voor hem te kopen. En voor de drang om te graven, is het hebben van een tuin waar je niet al te veel om geeft de beste optie.

Laat een reactie achter