Thuisblijfvaders: te weinig

Op zoek naar de thuisblijfvader

Typ 'thuisblijfvaders' in Google en je wordt gevraagd om te corrigeren met 'thuismoeders'. Zelfs op het internet dagen we de gevestigde orde niet straffeloos uit! Het zijn zo weinig (of veronderstelde) fulltime vaders, dat de statistieken over hen bijna onbestaande zijn. In Frankrijk worden ze niet meegeteld. We hebben cijfers over vaderschapsverlof. Maar vergeet niet dat dit verlof 11 dagen is. Het is een korte pauze in een carrière. Er blijft ouderschapsverlof, dat kan oplopen tot 3 jaar. In 2004 waren het 238 pioniers die het hebben genomen, 262 in 2005, 287 (het gaat omhoog!) In 2006. Mannen vertegenwoordigen jaarlijks 1,2% van het ouderschapsverlof. Zie ook onze factsheet over ouderschapsverlof.

Weinig statistieken over de huisvrouw

Dit gebrek aan statistieken en grootschalig sociologisch onderzoek heeft tot de trieste consequentie dat het onmogelijk is om thuis een profiel vast te stellen van de vader en de redenen die deze keuze in eerste instantie motiveren. Alle werkloze mannen worden geen feeën van het huis die 100% betrokken zijn bij familielogistiek, deze situatie is niet noodzakelijk een standaardkeuze die wordt opgelegd door de omstandigheden van het leven. Zoals Frédéric, vader van twee kinderen, getuigt: “Toen ik overwoog te stoppen met mijn ambachtelijke activiteit om voor mijn zoon te zorgen, was mijn bedrijf op zijn best. Bruno*, al 8 jaar thuisblijfvader, wist op 17-jarige leeftijd al dat hij zijn kinderen wilde opvoeden, “zoals mijn moeder had gedaan”.

Thuisblijfvader: mentaliteit verandert

Zelfs als de keuze volledig wordt aangenomen, zelfs beweerd, is uiterlijk toch moeilijk om mee te leven. Tegen Frédéric zeiden we: “Dus jij bent het die de vrouw maakt? “Bruno zelf zag het onbegrip van de mensen om hem heen onder ogen:” Oké, je blijft thuis maar zoekt anders een baan? Hij is echter van mening dat de mentaliteit vrij snel verandert. “De media hebben eraan bijgedragen. We passen minder voor excentriekelingen. “

Woord van een thuisblijvende vader

Bruno, 35, vader van Leïla, Emma en Sarah, al 8 jaar thuis.

“Ik heb altijd geweten dat de metro-werk-slaap niet mijn ding was. Ik heb een diploma verpleegkundig assistent en een geschiedenislicentie. Het was niet de werkloosheid die me ertoe bracht om voor mijn kinderen te zorgen, maar een keuze voor het leven. Mijn vrouw is een spoedverpleegster, gepassioneerd door haar werk, zelfs een carrièremaker! Ik, ik vind het leuk om voor mijn dochters te zorgen, om te koken. Ik doe niet alles thuis, we verdelen de taken. En ik heb een leven buiten, veel activiteiten, anders houd ik het niet vol. Dus mijn agenda is erg druk. We moesten heel recent aan onze ongelovige dochters uitleggen dat ja, vaders soms werken. En het komt zelfs voor dat beide ouders een baan hebben. ”

* Animeert de website “pereaufoyer.com”

Laat een reactie achter