ischium

ischium

Het ischium (van het Griekse iskhion, wat heup betekent), ook wel ischium genoemd, is een bot dat het postero-inferieure deel van het coxale bot vormt, of iliacaal bot, dat zich ter hoogte van de bekkengordel bevindt (1).

Positie en structuur van het zitbeen

Positie. Het heupbot is een gelijkmatig bot dat bestaat uit drie botten die aan elkaar zijn gefuseerd: het ilium, het bovenste deel van het heupbot, het schaambeen, het antero-inferieure deel, evenals het zitbeen, het postero-inferieure deel (2).

Structuur. Het zitbeen heeft een onregelmatige halve cirkelvorm, net als het schaambeen. Het bestaat uit verschillende delen (1) (2):

  • Het lichaam van het zitbeen, gelegen op het bovenste deel, is versmolten met het darmbeen en het schaambeen. Het lichaam van de ichion heeft ook een gewrichtsholte die overeenkomt met het acetebalum, het heupgewricht, waar de kop van het dijbeen is verankerd.
  • De tak van het zitbeen, gelegen op het onderste deel, is versmolten met het schaambeen. Er is een gat dat het afgesloten foramen of het ischio-pubische gat vormt.

Invoegingen en passages. Drie bevestigingspunten vormen het zitbeen (1) (2):

  • De ischiale wervelkolom is een benig uitsteeksel dat zich lateraal en door het lichaam en de tak van het zitbeen bevindt. Het dient als een bevestigingspunt voor het sacroépinale ligament dat het verbindt met het heiligbeen, het bekkenbeen.
  • De kleine sciatische incisie bevindt zich onder de sciatische wervelkolom en dient als doorgang voor de zenuwen en bloedvaten die zijn gewijd aan de geslachtsorganen en de anus.
  • De zitbeenknobbel, een dikker gebied, bevindt zich aan de onderkant. Het dient als een bevestigingspunt voor het sacrotuberale ligament dat het verbindt met het heiligbeen en met bepaalde hamstrings.

Fysiologie / Histologie

Gewichtstransmissie. De heupbeenderen, inclusief het zitbeen, brengen het gewicht over van het bovenlichaam naar de femurhals en vervolgens naar de onderste ledematen (3).

Gewichtsondersteuning. Het zitbeen, en meer in het bijzonder de zitbeenknobbel, ondersteunt het gewicht van het lichaam in zittende positie.

Zone voor het inbrengen van spieren. Het zitbeen dient als aanhechtingsgebied voor verschillende spieren, waaronder de hamstrings.

Pathologieën en botproblemen van het zitbeen

Clune neuralgie. Cluneale neuralgie komt overeen met een aanval op de cluneale zenuw die zich in het bijzonder ter hoogte van de billen bevindt. Het kan te wijten zijn aan compressie van de zenuw door het zitbeen tijdens het zitten (4). Net als bij pudendale neuralgie manifesteert het zich met name door tintelingen, gevoelloosheid, branderigheid en pijn.

fracturen. Het zitbeen kan breuken ondergaan, zoals een breuk van het acetabulum of die van de tak van het zitbeen. Deze fracturen manifesteren zich met name door pijn in de heup.

Botziekten. Bepaalde botpathologieën kunnen het zitbeen aantasten, zoals osteoporose, wat een verlies van botdichtheid is en over het algemeen wordt aangetroffen bij mensen ouder dan 60 (5).

Behandelingen

Medische behandeling. Afhankelijk van de gediagnosticeerde pathologie, kunnen bepaalde medicijnen worden voorgeschreven om pijn te verminderen.

Orthopedische behandeling. Afhankelijk van het type breuk kan de installatie van een pleister of een hars worden uitgevoerd.

Chirurgische behandeling. Afhankelijk van de pathologie en de evolutie ervan, kan een chirurgische ingreep worden uitgevoerd.

Fysieke behandeling. Fysiotherapie kan door middel van specifieke oefenprogramma's worden voorgeschreven, zoals fysiotherapie of fysiotherapie.

Onderzoek van het zitbeen

Fysiek onderzoek. Eerst wordt een lichamelijk onderzoek uitgevoerd om de pijnlijke bewegingen en de oorzaak van de pijn te identificeren.

Medische beeldvorming examen. Afhankelijk van de vermoede of bewezen pathologie kunnen aanvullende onderzoeken worden uitgevoerd zoals een röntgenfoto, een echografie, een CT-scan, een MRI, een scintigrafie of zelfs een botdensitometrie.

Medische analyse. Om bepaalde pathologieën te identificeren, kunnen bloed- of urineanalyses worden uitgevoerd, zoals bijvoorbeeld de dosering van fosfor of calcium.

Anekdote

De term "heupwijzer" is een uitdrukking die veel wordt gebruikt door sportpresentatoren in Angelsaksische landen om pijn of letsel in de heup aan te duiden. (6)

Laat een reactie achter