"Mam, ik eet dit niet!": Voedselneofobie bij kinderen

Vaak weigert het kind botweg om de lever of vis, paddenstoelen of kool te proberen. Zonder ze zelfs maar in zijn mond te nemen, is hij er zeker van dat je een soort vuiligheid aanbiedt. Wat is de reden voor zo'n categorische weigering en hoe een kind te overtuigen om iets nieuws te proberen? Het advies van voedingsdeskundige Dr. Edward Abramson zal ouders helpen om te onderhandelen met kleine koppige kinderen.

Elke ouder krijgt vroeg of laat te maken met een situatie waarin het kind moet smeken om een ​​nieuw gerecht te proberen. Voedingsdeskundige en psychotherapeut Edward Abramson nodigt ouders uit om zich met wetenschappelijke gegevens te wapenen bij de zorg voor een goede ontwikkeling van kinderen.

Wat doen ouders om hun kinderen nieuwe voedingsmiddelen te laten proberen? Ze smeken: "Nou, in ieder geval een beetje!" of dreigen: "Als je niet eet, heb je geen toetje meer!", word boos en geef dan in de regel op. Soms worden ze getroost door de gedachte dat dit gewoon een andere ontwikkelingsfase is. Maar wat als de weigering van het kind wijst op een ernstiger probleem? Onderzoek heeft een verband aangetoond tussen voedselneofobie - een weigering om onbekend voedsel te proberen - en een onwil om fruit, vlees en groenten te eten ten gunste van zetmeel en snacks.

Twee tot zes

Volgens onderzoek is het kind direct na het spenen bereid nieuwe dingen te proberen. En pas op de leeftijd van twee en tot zes jaar begint onbekende producten vaker te weigeren. Misschien is dit te wijten aan het feit dat kinderen op deze leeftijd een idee vormen van hoe eten eruit zou moeten zien. Iets dat een andere smaak, kleur, geur of textuur heeft, past niet in het bestaande patroon en wordt afgewezen.

Genetica en natuur

Abramson benadrukt dat de afwijzing van een nieuw voedingsmiddel helemaal geen bewuste daad van een kind is. Recente tweelingstudies hebben aangetoond dat ongeveer tweederde van de gevallen van voedselneofobie genetisch bepaald is. De liefde voor snoep kan bijvoorbeeld worden geërfd van voorouders.

De natuur speelt ook een rol - misschien staat ergens in het menselijk DNA een terughoudende houding ten opzichte van onbekende producten geschreven. Dit instinct redde de prehistorische voorouders van vergiftiging en hielp bij het herkennen van eetbare stoffen. Feit is dat giftige vruchten zelden zoet van smaak zijn, vaker bitter of zuur.

Hoe neofobie te verslaan?

Edward Abramson nodigt ouders uit om het probleem systematisch aan te pakken en zich met geduld te wapenen.

1. Positief voorbeeld

Gedragsmodellering kan helpen bij het overwinnen van voedselneofobie. Laat het kind mama en papa zien genieten van het eten. Nog effectiever is het als een hele groep mensen het nieuwe voedsel met plezier eet. Familiefeesten en feesten zijn perfect voor deze taak.

2. Geduld

Er is geduld voor nodig om uw kind te helpen de onwil om nieuwe voedingsmiddelen te proberen te overwinnen. Het kan 10 tot 15 rustige herhalingen duren voordat het kind het eten probeert. Ouderlijke druk is vaak contraproductief. Als een kind zich geïrriteerd voelt door mama en papa, zal eten voor hem in verband worden gebracht met stress. Dit vergroot de kans dat hij nog koppiger nieuwe gerechten weigert.

Om van de eettafel geen slagveld te maken, moeten ouders verstandig zijn. Als het kind weigert, kan het onbekende eten opzij worden gezet en samen blijven genieten van het bekende. En nodig hem morgen opnieuw uit om het te proberen, door te laten zien dat het veilig en lekker is.


Over de expert: Edward Abramson is een klinisch psycholoog en auteur van boeken over gezond eten voor kinderen en volwassenen.

Laat een reactie achter