Feline virale rhinotracheïtis is een infectieziekte die wordt veroorzaakt door herpesvirus type 1 (FeHV-1). Deze ziekte wordt meestal gekenmerkt door een kat met rode ogen en afscheiding uit de luchtwegen. Helaas bestaat er geen behandeling om een ​​herpesvirus te genezen en geïnfecteerde katten zullen voor het leven besmet zijn. Daarom is het bijzonder belangrijk om preventieve maatregelen te nemen bij onze katten om te voorkomen dat ze in contact komen met dit virus.

Feline virale rhinotracheïtis is een infectieziekte die wordt veroorzaakt door herpesvirus type 1 (FeHV-1). Ook wel herpetovirussen genoemd, herpesvirussen zijn grote virussen met een kubusvormige capsule en omgeven door een eiwitomhulling, die spicules draagt. Deze envelop maakt ze uiteindelijk relatief goed bestand tegen de buitenomgeving. Katachtige virale rhinotracheïtis is specifiek voor katten die andere soorten niet kunnen infecteren.

Vaak grijpt het herpesvirus type 1 in bij andere ziekteverwekkers en is het gedeeltelijk verantwoordelijk voor de koortslip van de kat. Dit virus wordt daarom vooral bestudeerd in fundamenteel onderzoek, omdat het een synergiemodel vormt tussen virussen en andere infectieuze agentia zoals bacteriën, die dan verantwoordelijk zijn voor complicaties. In een toestand van algemene zwakte kan dit virus ook in verband worden gebracht met een Pasteurelle en zo een ernstige secundaire infectie veroorzaken.

De eerste symptomen verschijnen meestal 2 tot 8 dagen na infectie met het virus. Katachtige herpesvirose of feliene virale rhinotracheïtis wordt meestal gekenmerkt door een kat met rode ogen en afscheiding, dat wil zeggen dat hij een verstopt ademhalingssysteem heeft. Soms werkt herpesvirus type 1 synergetisch met een calicivirus en bacteriën om het coryza-syndroom bij katten te veroorzaken.

Op cellulair niveau zal type 1 herpesvirus binnendringen in en zich vermenigvuldigen in cellen van het ademhalingssysteem van de kat. De aldus besmette cellen zullen opzwellen en rondgaan. Ze groeperen zich uiteindelijk in clusters en maken zich vervolgens los van de rest van de andere cellen, wat gebieden van cellysis onthult. Vanuit macroscopisch oogpunt zullen deze lysisgebieden zich manifesteren door het verschijnen van zweren en afscheiding in het ademhalingssysteem van de kat.

Naast deze vrij specifieke symptomen zien we bij dieren vaak koorts die gepaard gaat met ademhalingssymptomen: verstopping van de slijmvliezen, zweren, sereuze of etterende afscheidingen. Soms treedt superinfectie op, wat dan de oorzaak kan zijn van conjunctivitis of keratoconjunctivitis.

De kat lijkt dan moe, neerslachtig. Hij verliest zijn eetlust en raakt uitgedroogd. Inderdaad, de reukzin speelt een zeer belangrijke rol in het dieet van de kat, het is niet zeldzaam dat een feliene virale rhinotracheïtis haar de geur en dus de eetlust berooft. Ten slotte zal de kat hoesten en niezen om te proberen te evacueren wat hem op ademhalingsniveau blokkeert.

Voor zwangere vrouwen kan herpesvirus type 1-infectie gevaarlijk zijn omdat het virus op de foetus kan worden overgedragen, wat kan leiden tot abortussen of de geboorte van doodgeboren kittens.

De klinische diagnose van een virale rhinotracheïtis is vaak vrij complex en het is moeilijk om precies te weten waar de luchtwegsymptomen van het dier vandaan komen. In feite is geen van de symptomen die worden veroorzaakt door type 1 herpesvirus specifiek voor het. Ook de loutere aanwezigheid van een kat met depressie en luchtwegklachten is niet voldoende om een ​​infectie met FeHV-1 te concluderen.

Om precies te weten welk agens verantwoordelijk is voor de ziekte, is het vaak essentieel om een ​​experimentele diagnose te stellen. Er wordt een uitstrijkje genomen van neus- of tracheale secreties en naar het laboratorium gestuurd. Deze laatste kan vervolgens de aanwezigheid van type 1 herpesvirus aantonen door serologie of door middel van een ELISA-test.

Helaas is er geen effectieve behandeling voor herpesvirussen. Herpesvirussen zijn belangrijk vanuit medisch oogpunt omdat ze het 'model'-virus zijn voor latente infectie. Het wordt inderdaad nooit genezen, het virus wordt nooit uit het lichaam gezuiverd. Het kan dan op elk moment opnieuw worden geactiveerd, in geval van stress of een verandering in de leefomstandigheden van het dier. De enige mogelijkheid is om het ontstaan ​​van symptomen en de reactivering van het virus te beperken door vaccinatie en het beperken van stress.

Wanneer een kat zich presenteert met feliene virale rhinotracheïtis, zal de dierenarts een ondersteunende behandeling opzetten om het dier bij te tanken en te helpen beter te worden. Daarnaast zal een behandeling met antibiotica worden toegevoegd om secundaire infecties te bestrijden.

Nogmaals, het is belangrijk om infectie te voorkomen door te werken aan de bescherming van dieren voordat ze het virus oplopen. Als een dier ziek is, kan het andere katten besmetten. Het is daarom belangrijk om het te isoleren van de groep en in quarantaine te plaatsen. U moet ook op uw hoede zijn voor katten, die asymptomatische dragers van het virus kunnen zijn. In deze gevallen, zonder symptomen te vertonen, kunnen ze het virus met tussenpozen verspreiden zonder opgemerkt te worden. Het zijn deze asymptomatische katten die het grootste risico vormen voor een groep katten, omdat ze een groot aantal individuen kunnen infecteren.

Ook voor fokkers of eigenaren van grote aantallen katten is het raadzaam om de serologische status van alle dieren te laten controleren voordat ze in een groep worden opgenomen. Katten die dan seropositief zijn voor FeHV-1 mogen niet in contact worden gebracht met anderen.

Voor geïnfecteerde katten moet stress worden geminimaliseerd om reactivering van het virus en de ziekte te voorkomen. De standaard hygiënemaatregelen moeten in acht worden genomen. De immuniteit van deze dieren kan ook worden versterkt door vaccinatie, maar dit is niet effectief omdat het virus niet wordt geëlimineerd. Anderzijds is vaccinatie interessant om het gezonde dier te beschermen. Het voorkomt inderdaad besmetting met het herpesvirus en daarom voorkomt het dat de kat feliene virale rhinotracheïtis ontwikkelt.

Herpesvirussen zijn omhulde virussen. Deze envelop maakt ze kwetsbaar in de externe omgeving. Ze zijn resistent als het koud is en ze zijn verpakt in organisch materiaal. Maar verdwijnen vrij snel in warme omgevingen. Deze relatieve kwetsbaarheid betekent ook dat ze nauw contact nodig hebben tussen een gezonde kat en een zieke kat om overgedragen te worden. Ze blijven gevoelig voor ontsmettingsmiddelen en antiseptica die gewoonlijk worden gebruikt: 70° alcohol, bleekmiddel, enz.