Ook bekend onder de naam oogstmachine of mul, vlooien zijn een parasiet waarvan de bijzonder irritante beet bij alle zoogdieren wordt gevoeld: voor ons mensen maar ook voor onze viervoetige metgezellen. Hoe verlost u uw hond of kat die krabt na een beet van vlooien? Wanneer moet het aan uw dierenarts worden aangeboden?

De chigger is een mijt die wetenschappelijk wordt genoemd Thrombicula automnalis. Het is een tijdelijke parasiet omdat alleen de larve zoogdieren besmet voor voedsel terwijl de volwassen vorm vrij in de omgeving is.

De parasiet is actief tijdens de zomermaanden (ongeveer juli tot september). Hij komt in heel Frankrijk voor, maar is geconcentreerd in bepaalde centra die gunstig zijn voor zijn ontwikkeling.

Chiggers hebben een oranjerood lichaam en meten 0,25 mm tot 1 mm wanneer ze volgepropt zijn. Het is dus in eerste instantie microscopisch klein, maar kan met het blote oog worden gezien.

De larve infesteert een dierlijke gastheer (hond, kat, ander zoogdier of vogel) voor voedsel. Het prikt in de huid en injecteert speeksel dat enzymen bevat die de weefsels en huidcellen verteren en zich vervolgens voeden met de resulterende vloeistof. Zodra de maaltijd klaar is (na een paar uur tot ongeveer 2 dagen), wordt de parasiet losgelaten en keert terug naar de omgeving om zijn cyclus voort te zetten. 

Wees voorzichtig, hoewel meerdere individuen tegelijkertijd een besmetting kunnen krijgen, is er geen besmetting tussen hen (tussen mens en dier of tussen twee dieren). Het is altijd een plaag die wordt veroorzaakt door dezelfde uitbraak in de omgeving.

De larve zal proberen zich te hechten aan gebieden waar de huid dun is: de interdigitale ruimtes (tussen de vingers), de auriculaire paviljoens, de oogleden, onder de staart, het gezicht bijvoorbeeld.  

De beet veroorzaakt een huidbeschadiging maar ook een lokale allergische reactie door het ingespoten speeksel. 

De volgende tekenen kunnen verschijnen: 

• een significante jeuk, plotseling begin en gelokaliseerd is vaak de roepnaam;
• men kan lokaal een klein gebied van roodheid en een verhoging op de huid waarnemen;
• herhaaldelijk en intensief krabben van dieren kan dan andere laesies veroorzaken (excoriaties, wonden, oedeem bijvoorbeeld). Deze laesies kunnen talrijk zijn en gegroepeerd in het geval van een significante besmetting.. 

Het is zeldzaam om de parasiet op het dier te zien omdat de jeuk het gevolg is van de allergische reactie en zich vaak manifesteert nadat de parasiet is vertrokken. 

De chigger-beet is meestal mild en de klinische symptomen kunnen vanzelf verdwijnen. 

Bij hevige jeuk kan het echter nodig zijn om een ​​oplossing te bieden om uw huisdier te ontlasten. Het eerste wat u moet doen, is spoelen met schoon water en het geblesseerde gebied desinfecteren met een geschikt antisepticum (chloorhexidine of betadine). 

Als de jeuk aanhoudt en het ongemak van uw huisdier aanzienlijk blijft, is het raadzaam om het voor te leggen voor overleg met uw dierenarts. Na onderzoek kan hij lokale en/of mondverzorging toepassen om de allergische reactie en het jeukende gevoel te verminderen (bijvoorbeeld een zalf met corticosteroïden).

Als u na de beet de indruk heeft dat uw dier een gezwollen gezicht heeft of aanzienlijke ademhalingsinspanningen heeft, neem dan dringend contact op met uw dierenarts omdat hij mogelijk een algemene allergische reactie heeft.

In tegenstelling tot anti-teken- en vlooienbehandelingen, is de effectiviteit van gebruikelijke antiparasitaire behandelingen beperkt om vlooienbeten te bestrijden. Sommige producten in de vorm van shampoo of spray bevatten geschikte behandelingen (pyrethroïden voor honden, fipronil voor honden en katten). Maar het is noodzakelijk om hun toepassing meerdere keren per week te herhalen, omdat hun actie niet na verloop van tijd aanhoudt.

De beste oplossing om beten te voorkomen is daarom om geen dieren te laten rondzwerven in de huizen waar deze parasieten worden verspreid: 

• hoog gras ;
• braakliggend land;
• bosranden;
• nabijheid van wetlands.

Als het een privé-eigendom is dat wordt geteisterd door vlooien, is de behandeling van de externe omgeving moeilijk uit te voeren. Het kan effectief zijn om de struiken grondig te ruimen en het gras laag te houden.